Gene İçsel Dökümler Yaşadım :)

Az biraz içimi dökeyim şuracıklarda zira paylaşım yapmazsam sinirimden orta yerimden çatlayacağım valla :)

Şimdi balköpüklerim daha öncede konu ile alakalı bir iç dökümü yaşamıştım hali hazırda okumayan kaldı ise hemen şuracıkta bir tık ötenizde :) ayyy koş koş gıybet burada koşşşşş modum fena halde açık şu anda :)

Tam olarak "Kabiliyetsiz olmak bir kusur değildir ama Karaktersiz olmak çok büyük bir kusurdur..." sözü ile örtüşen şeyler yaşıyorum hayır çok kaile de almıyorum ama ister istemez böyle piiikaaaçççuuuuuuu diye üstüne atlayıp sonrasında da pikaçu, pikaçu, pikaçu diye ufak dokunuşlar sergilediğim anlar gözümün önüne geliyor, eğleniyorum, zevk alıyorum sonra bir bakıyorum onların hiç biri olmamı ben gene sabır etmişim :)

Bir tanıdığım der ki; bir insan kötü olabilir (halledersin), huysuz olabilir (halledersin), şımarık olabilir (halledersin), kıskanç olur (halledersin), cahil olur (halledersin) ama bir insanın ruhu kötü ise işte o kişi ile hiç bir şey halledemezsin, ruhu kötü olan insandan uzak duracaksın. Şu son bir kaç aydır yaşadığım şey bu işte ruhu kötü insan ile aynı ortamda bulunmak.... Tabi birde bu kötü ruha, boyundan büyük egoyu da katarsanız (kaldı ki aynaya bakılsa o egonun kendilerine bir numara büyük geldiğini görecekler ama işte o ego yüzünden onuda göremiyorlar) ortaya böyle bulunmaz hint kumaşı edasında bir  oluşum çıkıyor ve siz bununla aynı havayı solumaya mecbursunuz.... Peki böylesine kötü ruhlu bir insan ile nasıl başa çıkarsınız?????

Ben söyleyeyim hiç bir şekilde kaile almayacaksınız, umursamayacaksınız, sanki hç yokmuş gibi davranacaksınız ve ağzına laf vermeyeceksiniz çünkü bu tarz insanlar kötülükten, insanları birbirine düşürmeye çalışmaktan haz alıyor ve beslenme şekilleri bu, hani Zeyna diye bir dizi vardı orada bir kız vardı, insanları dudaklarından öperek ruhlarını içine çekiyordu yada herküldeydi bilmiyorum :) tam olarak bahsettiğim şey bu işte bazı insanlar bu şekilde hayatlarını idame ettirirler ve ellerinden bunu alırsanız yavaş yavaş küçülüp kaybolurlar.... 

Bir insan belli bir yaşa gelene kadar Adab (Dinin gerekli gördüğü ve aklın güzel bulduğu bütün söz ve davranışları, uyulması gereken görgü kurallarını, göz önünde bulundurulması ve izlenilmesi gereken esasları ifade eder. İyiliğe ve güzellipe yönelttiği için,insanın övgüye değer özelliklerine de edep denilir.) gerçekliğinden yoksun yetişmiş ve kendini de geliştirememiş... Bunun yerine kendi karakterini geliştirmek adına bolca fesatlık (karışıklık, kargaşalık, arabozuculuk,iyimser olmayan, kötü yorumlayan kimse.) yüklemesi yapan, İspiyonculuk (Birinin sırlarını, davranışlarını, düşüncelerini gözlemleyip başkalarına bildirerek çıkar sağlayan kimse, gammaz) kendine görev edinmiş, Kıskançlık (haset) had safhada olan ve bunun gibi bütün kötü özellikler ile kendini geliştiren kimseler bu hayatta başarılarını kendilerine, başarısızlıklarını ise etrafındaki insanlara maal ederer ve siz sesinizi çıkarmadığınız sürece görevlerini tamamlayamadıkları içinde kendilerini kötü hissederler. 

Yazıya başlarken dedim şöyle iki kelam yazayım maşallahım varmış yazdıkça yazasım geliyor :) ay ama ne yapayım şimdi doğal olarak karşındaki insan beyinden yoksun bir şekilde yaşarken sen bu insana bunları söylesen ne kadar neyi anlayacak... Bence bu tarz insanlar kendilerini bile sevmiyorlar yada kendilerini o kadar çok seviyorlar ki dünyanın kendi merkezleri etrafında döndüklerini düşündüklerinden dolayı bu kadar kötü ruhlu olabiliyorlar ayyy bilemedim :) neyse öyle yani şimdi ben pikaççuuuu uçuşu gerçekleştiremedim içimde patladı ama bekliyorum nihahahahahah vakti gelecek :) :) :) :) 

Yaa bu arada Eşkiya'yı izlediniz mi dün akşam, bu aralar favori dizim olur kendisi ama Deniz Sekiyi de görmek güzel oldu :) Şarkısı da hoşuma gitti valla ne yalan söyleyeyim, dur dur şarkıyı da buraya bırakayım hemencik :)

Hadi kaçtım ben :)