TEKRAR HOŞGELDİM :)

Selamlar.... Selamlar... Selamlar... :)

Uzun bir aradan sonra tekrar az bir zaman dilimi bile olsa kendime vakit ayırmaya başlayabildim... Arkadaş etrafımdan hep duyardım da inanmazdım ama gerçekten de öyle oluyormuş.
Hayat kurulu bir düzende gidiyordu herkes gibi yaşamaya çalışıyorduk, işimizde gücümüzdeydik... Herkes gibi sabahın 06:00 'nda kalkıp yollara düşüp 09:00 da başlayacak olan işimize doğru yol alıyorduk, akşamda mesaimizin kaçta biteciği belli olmayan saat dilimlerinde çıkıp evimizin yolunu tutuyorduk evet belki şikayetçiydik ama bunu bile isteye yaşıyorduk çünkü bize dededen hanlar hamamlar kalmamıştı ve bir şekilde bu düzen içinde kaybolmaya mahkumduk...

Bir gün işte baştan aşağı hayatımızı değiştirecek haberi aldık :) SAKİN!!! bu güzel bir haber :) HAMİLE olduğumu öğrendim :)
Ve işte o zaman tüm benliğimi şaşkınlık, sevinç, korku ve buna benzer duygular kapladı... HAZIR MIYDIM? HAZIR MIYDIK? Yaşayıp öğrenecektik evet ama o korku işte birden tüm vücudunu sarıyor. Bir süre korkuyu bir kenara atıp şaşkınlık ile sevinci harmanlayıp ortaya çıkan şaşkoloz duyguyu yaşamaya karar verdim yani en azından ben kendi adıma bunu yaşadım eşim o anda hangi duyguyu yaşamaya karar verdi inanın bilemiyorum :)

Tabi ki muhteşem işimde çalışıyorum o sıra ve 37 haftaya kadar da gittim hamiş hamiş valla canım çıktı her gün trafik iş stresi vesaire derken 37 hafta nasıl geçti anlamadım ama artık izne çıkma zamanım geliyordu ve bende biraz erkene çektim ki biraz dinlenmek istedim (zaten çıkmasaymışım ya şirkette yada yolda trafikte doğuruyormuşum) izne çıktım 3 gün üst üste doktorum çağırdı zaten 3. gün için sen hazırlığını yap hastaneye yatacakmış gibi gel dedi :) VE izne çıkayım da dinleneyim oluşumuna hiç giremeden bir maceraya atıldım 15 gün kadar erken geldi bizim bıdık normal doğum diye gittim en sonunda sezeryana aldılar suni sancı ile bile gelmedi hanımefendi (ama doğması gerekiyordu çünkü suyu azalmıştı ve malum kordon sıkıntısı)

İşin kötü tarafı sezeryan demek narkoz demek, epidural demek ve ben narkoz denen bu zamazingodan hiç haz almıyorum evet itiraf ediyorum korkuyorum :/ o yüzden tam narkoz yerine epidural tercih ettim hemde zaten normal doğum istiyordum en azından ufaklığı çıkardıklarında bilincim yerinde olsun istedim o anı kaçırmak istemedim zaten son aşamada gene azda olsa bir narkoz veriliyor çünkü dikiş anı hafızamda yok :) Tabi sezeryanın en berbat tarafı uyandıktan ve narkozun etkisi geçmeye başladıktan sonra oluyormuş o nasıl bir acıdır allahım nasıl bir sancıdır... Yürümek, konuşmak, hapşırmak, tuvalete gitmek ızdırap ötesi bir durum. Hala gözümün önüne geliyor sanki o acı tekrar vücudumu kaplıyor, tuvalete giderken deli gibi sancıdan acıdan ağladığımı hatırlıyorum ( hatta benim ağlamama dayanamayıp eşimin bayıldığını hatırlıyorum gerçi bunu herkes hatırlıyor :) )

Ufaklığı alıp eve gelince bir garip oluyorsun ne yapacağım şimdi ben? ve buna benzer sorulardan kendini alamıyorsun he bu arada kızım 2 yaşına basacak ben bu soruları hala soruyorum kendime sanırım uzunca yıllar soracağım :) Ama öyle böyle derken zaman geçip gidiyor, bir bakmışssın 40'ı çıkmış, aa bir bakmışsın 3 aylık olmuş, hoop 5 aylık diye diye 1 yaş doğum günü kapıya dayanıyor :) ama tabi bunlardan önce biz sıkıntılı bir durumda yaşadık allaha şükür atlattık fakat kızımın her iki gözünde de doğuştan katarakt çıktı (eşimde mevcut babadan kızına geçiş yatı) bizim bu durumu erken fark etmemiz gerçekten muhteşem oldu ve eşimin yaşadığı sıkıntıları da göz önünde bulundurursak şükür ki erkenden fark ettik diyebiliyorum. yanlış hatırlamıyorsam 4,5 - 5 aylıktan itibaren doktor gezmeye, doktor araştırmaya başladık nerelere gittik, kimlere gittik off çok uzun ve sancılı bir süreç bunlara hiç girmeyeceğim ama sonunda öyle bir profesör bulduk ki rabbime binlerce kez şükürler olsun... Alanında gerçekten 1 numara parmakla gösterilen biri... Kendisine gittik uzun uzun anlatımları, kontrolleri sonrasında 6 aylık iken ameliyat olması gerektiğini bize iletti ve birden o sezeryan acısı gitti ve her hücrem alt üst oldu 6 aylık bir bebek nasıl ameliyat olabilirdi? Narkoz alacaktı, daha küçücüktü, 2 göz nasıl bekleyecektim ameliyathane kapısında nasıl teslim edecektim offf yazarken bile içim parçalanıyor :(
*Hep diyorum allah herkese sağlık versin özellikle bebekler, çocuklar hep sağlıklı olsunlar.*
Ama diyorum ya karşımıza çıkan doktorumuz, hastanemiz (Liv Hospital da oldu ameliyatı) gerçekten bizim şansımız idi... İşin maddi kısmı evet bizi biraz hırpaladı ama o kısmından öte tek temennimiz kızımızın bu durumdan kurtulmasıydı. 2 gözünde bulunan katarktlar temizlendi ve her iki gözede göz içi merceği takıldı bu ameliyat yaklaşık 3-4 saat sürdü. Doktorumuz bu konuda hem uzman hemde aşırı titiz zaten daha öncede yaptığı bir ameliyat bu yüzden bu konuda içimiz çok rahattı ama ameliyat bu her şey olabilir malesef ki...
o 3-4 saat bana yıl gibi geçti hata geçmedi desem yeridir. Tabi bununla bitmiyor birde ameliyat sonrası narkoz etkisi mevcut yetişkin olsan bir şekilde atlatıyorsun ama bebek olunca, çocuk olunca elin ayağın tutmuyor elinden bir şey gelmiyor çünkü neyse o anları ne ben tekrar tekrar yaşamak istiyorum ne de sizi sıkmak istiyorum...

Sonuç olarak kuzumun ameliyatı başarılı geçti, ameliyattan sonra uzun bir süre her yeni hafta doktorumuzu ziyaret ettik, kontrollerimiz yapıldı 10 gün kadar özel yapım bir gözlük kullandı, gözlüklü hali pek komikti bilgin şirine olmuştu resmen :) sonra gözlük takmaya da ihtiyacımız kalmadığını söyledi doktorumuz, en son 2 ay da bir kontrole gidiyorduk, şimdi 6 ayda bir gitmeye başlayacağız umuyorum halen her şey güzel gidiyordur bir aksilik yoktur Nisan ayında kontrolümüz var bakalım...

Ooooo bayağı yaz yaz bitirememişim ben yalnız sanırım şimdilik burada kesmeliyim :) yoksa roman olacak bu hayır kitap mı yazsam acaba bu ara moda oldu da :)

Tabi ki bu kadar değil 1,5 senede neler oldu neler ama şimdilik bu kadar yeter diyelim, kaldığımız yerden devam ederim,
Eğer buraya kadar sıkılmadan okuma nezaketini gösterdiyseniz çok çok teşekkür ederim :)

İletişime geçmek isterseniz bir yorum kadar, bir mail kadar yakınım size :)

Sevgiler